Dantza jauzien zeregin soziala

Michel Aurnaguek dio Guilcherren liburuko 700 orrialdeetarik 250 jauziei buruzkoak direla. Galdera bat agertzen da: "Nolaz dantza hain konplexuak, hain ongi egituratuak, landuak izan ahal dira laborari edo baserri giro batean?". Guilcherrek ez omen zuen hori nehon ikusia. Alta, Europako dantza tradizio guziak ezagutzen zituen. Hori normalki errege gorte baten inguruan gertatzen zen. Han, bazituzten erritoak, musikari eta dantzari profesionalak...

Michel Aurnaguek, Julio Caro Barojak bezala, pentsatzen du Euskal Herriko dantza kolektiboak eginak izan direla gizartearen egituren eta ordenaren agertzeko, gizartearen mailak eta sailkapenak... Dantzen ulertzeko, euskal gizarte zaharrari lotu behar zaizkio. Denek ez zuten dantzatzen, etxe guziak ez ziren ordezkatuak. Ez ziren dibertitzeko dantzak, baizik eta dantza solemneak.

XVI.-XVII. mendetik hara, genero hori garatu zen Euskal Herrian. Arrazoia euskal gizartearen egituretan aurkitzen da. Dantza kolektibo horiek euskal gizartean betetzen zuten zereginean. Biziki inportanteak ziren gizartearentzat, eta horregatik landu dira, beren bidea segitu dute.

Michel Aurnague. "Eleketa" programa. 2014 © Pirinio Atlantikoetako Departamenduko Artxiboak - 19AV1497