Featured image
EKE/ICB

Ttakun eta herren

2011/03/23
Featured image
EKE/ICB

2011/03/23

Ttakun eta herren
Ttakun eta herren. Egurra egurraren kontra. Bi arimaren batura; makila eta ohola. Bi arimaren oinezkoa; zu eta biok bat. Elkarren laguntza gabe maingu gara bakarka. Musika, kantua edo jolasa? Giza adimena mugatua dela esaten da: irudimena, jokaera eta bizi-sen bertsuen parametroetan mugitzen garela gizakiok munduan. Eta egiazki, han eta hemen, antzerakoa da gizon eta emakumeon gaitasuna. Alabaina, dohainak dohain, lur hauetan tresna bitxi bat mamitu zen. Munduko beste bazterretan kide zuzenik ez (bide) zaio kausitu, eta honela, tokian tokiko bizimoduetara egokitutako gauzakiaren aitzinean gara. Egungo erabilera modernoetara jalgi aitzin, txalapartak bere funtzioa eta izaera izan du. Baserri bakan batzuetan aurkituak azken jotzaileak (eta azken jo-gailuak), herri-ohiturak musika-molde edo harreman-tresna berezko hau gorde du. Zuaznabartarren ordezkari, Artze anaiek biziberritu zuten hirurogeigarren hamarkadan tresna hau. Nazioartera eraman da, harrez gero, haren hotsa, haren presentzia, haren kolore bereizgarria. Garai jakin eta berebiziko batean, eta tresna kurios baten garrantzia ulerturik, bigarren aukera bat eman zioten bi anaiek txalapartari. Duin, elegante, harro. Txalaparta. Zalaparta. Azal aparta. Ana Telletxea

Harpidetu doan gure buletinera

Euskal kultur erakundearen berripapera (Hilabetean behin)